و دستهایی تنها
همیشه تنها نمی مانند
و دستهای همراه
همیشه با هم نخواهند ماند...
یادمان باشد
باران خواهد بارید
چه عاشق باشیم و چه نباشیم
و هیچ چتری نمی تواند بارش باران را متوقف کند
یادمان باشد
دریا زیبایی اش گاهی به تلاطمش است
و گاهی به آرامشش
اما همیشه زیباست
یادمان باشد
پرندهای مهاجر ماندنی نیستند حتی اگر دلشان اهل ماندن باشد
و پر خواهد کشید
پرنده ی عاشق دریا از صخره ی کنار دریا
اگر موجی برای بوسیدنش نزدیکش شود
یادمان باشد گاهی نرسیدن به آرزویی
شاید
آرزوی خداست برای دل پر دردمان
یادمان باشد
قبل از آنکه نوشتن را بیاموزیم خط زدن را آموختیم
می شود درد را یک بار نوشت
هزار بار خط خطی اش کرذ
و حتی هزار بار نوشت و یکبار خط خطی اش کرد
یادمان باشد
گریه های هیچ کسی را هیچ قلمی نه می تواند بنویسد و نه می توانند خط بزند
یادمان باشد
دلیل گریه هیچ کس نشویم...!
فاطیمای همیشه پاییزی
دیدی من میام ولی تو نمیای
آفرین ... ما قبل از نوشتن ُ خط زدن را آموختیم .
مرسی فاطیمای خوب و نازنین... بر هر چیزی که دلگیرت میکند خط بطلان بکش.
هیچ کس تنها نیست
همراه اول