صد سال تنهایی

انگار کسی سیگارش را میان سرنوشت ما خاموش کرده است...

صد سال تنهایی

انگار کسی سیگارش را میان سرنوشت ما خاموش کرده است...

زخم عمیق

زخم های عمیق

گاهی تکرار همان زخم های ساده ی سطحی ست

آی آدمها کمی مهربانتر لطفا . . .

نظرات 2 + ارسال نظر
فاطیما سه‌شنبه 11 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 20:11

گاهی زندگی نوشیدن یک فنجان چای داغ
پشت میزی دو نفره است
و شنیدن صدایی که می گوید
ببخشید خانم
این صندلی خالی را
می توانم ببرم؟!؟

Haamed سه‌شنبه 11 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 21:05 http://www.diman.blog.ir

مهربونی ها رو قورت دادیم.
آدم مهربون نیست. کسی هم که مهربونی میکنه برای رسیدن به هدفی هست که داره.
ممنون از حضور همیشگیتون.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد